Vulgata Clementina 1Et oravit Jonas ad Dominum Deum suum de ventre piscis, 2et dixit : Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, et exaudivit me ; de ventre inferi clamavi, et exaudisti vocem meam. 3Et projecisti me in profundum in corde maris, et flumen circumdedit me : omnes gurgites tui, et fluctus tui super me transierunt. 4Et ego dixi : Abjectus sum a conspectu oculorum tuorum ; verumtamen rursus videbo templum sanctum tuum. 5Circumdederunt me aquæ usque ad animam : abyssus vallavit me, pelagus operuit caput meum. 6Ad extrema montium descendi ; terræ vectes concluserunt me in æternum : et sublevabis de corruptione vitam meam, Domine Deus meus. 7Cum angustiaretur in me anima mea, Domini recordatus sum : ut veniat ad te oratio mea, ad templum sanctum tuum. 8Qui custodiunt vanitates frustra, misericordiam suam derelinquunt. 9Ego autem in voce laudis immolabo tibi : quæcumque vovi, reddam pro salute Domino. 10Et dixit Dominus pisci, et evomuit Jonam in aridam. |