1Psalmus David, cum esset in deserto Idumææ. Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea ; quam multipliciter tibi caro mea !

2In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.

3Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.

4Sic benedicam te in vita mea ; et in nomine tuo levabo manus meas.

5Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum.

6Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te.

7Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.

8Adhæsit anima mea post te ; me suscepit dextera tua.

9Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam : introibunt in inferiora terræ ;

10tradentur in manus gladii ; partes vulpium erunt.

11Rex vero lætabitur in Deo ; laudabuntur omnes qui jurant in eo, quia obstructum est os loquentium iniqua.