1Günah fısıldar kötü insana,
Yüreğinin dibinden:
Tanrı korkusu yoktur onda.

2Kendini öyle beğenmiş ki,
Suçunu görmez, ondan tiksinmez.

3Ağzından kötülük ve yalan akar,
Akıllanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmiş.

4Yatağında bile fesat düşünür,
Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülüğü.

5Ya RAB, sevgin göklere,
Sadakatin gökyüzüne erişir.

6Doğruluğun ulu dağlara benzer,
Adaletin uçsuz bucaksız enginlere.
İnsanı da, hayvanı da koruyan sensin, ya RAB.

7Sevgin ne değerli, ey Tanrı!
Kanatlarının gölgesine sığınır insanoğlu.

8Evindeki bolluğa doyarlar,
Zevklerinin ırmağından içirirsin onlara.

9Çünkü yaşam kaynağı sensin,
Senin ışığınla aydınlanırız.

10Sürekli göster
Seni tanıyanlara sevgini,
Yüreği temiz olanlara doğruluğunu.

11Gururlunun ayağı bana varmasın,
Kötülerin eli beni kovmasın.

12Kötülük yapanlar oracıkta düştüler,
Yıkıldılar, kalkamazlar artık.