1In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, quando misit Saul, et custodivit domum ejus, ut eum interficeret. Eripe me de inimicis mei, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me.

2Eripe me de operantibus iniquitatem, et de viris sanguinum salva me.

3Quia ecce ceperunt animam meam ; irruerunt in me fortes.

4Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine ; sine iniquitate cucurri, et direxi.

5Exsurge in occursum meum, et vide : et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël, intende ad visitandas omnes gentes ; non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem.

6Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes ; et circuibunt civitatem.

7Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum : quoniam quis audivit ?

8Et tu, Domine, deridebis eos ; ad nihilum deduces omnes gentes.

9Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es.

10Deus meus, misericordia ejus præveniet me.

11Deus ostendet mihi super inimicos meos ; ne occidas eos, nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua, et depone eos, protector meus, Domine ;

12delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum ; et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur,

13in consummatione, in ira consummationis ; et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Jacob, et finium terræ.

14Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes ; et circuibunt civitatem.

15Ipsi dispergentur ad manducandum ; si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.

16Ego autem cantabo fortitudinem tuam, et exsultabo mane misericordiam tuam ; quia factus es susceptor meus, et refugium meum in die tribulationis meæ.

17Adjutor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor meus es ; Deus meus, misericordia mea.