1Synu mój! nie zapominaj zakonu mego, a przykazań moich niech strzeże serce twoje.

2Boć długości dni i lat żywota, i pokoju przyczynią.

3Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczają; uwiąż je u szyi twojej, napisz je na tablicy serca twojego.

4Tedy znajdziesz łaskę i rozum dobry przed oczyma Bożemi i ludzkiemi.

5Ufaj w Panu ze wszystkiego serca twego, a na rozumie twoim nie spolegaj.

6We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieszki twoje.

7Nie bądź mądrym sam u siebie; ale się bój Pana, a odstąp od złego.

8To będzie zdrowiem żywotowi twemu, a odwilżeniem kościom twoim.

9Czcij Pana z majętności twojej, i z pierwiastek wszystkich dochodów twoich.

10A gumna twoje napełnione będą obfitością, i od wina nowego prasy twoje rozpadać się będą.

11Synu mój! karania Pańskiego nie odrzucaj, i nie uprzykrzaj sobie ćwiczenia jego.

12Bo kogo Pan miłuje, tego karze, a to jako ojciec, który się w synu kocha.

13Błogosławiony człowiek, który znajduje mądrość, i człowiek, który dostanie roztropności.

14Bo lepiej nią kupczyć, niżeli kupczyć srebrem: owszem pożyteczniejszy nad złoto dochód jej.

15Droższa jest nad perły, a wszystkie najmilsze rzeczy twoje nie zrównają się z nią.

16Przedłużenie dni w prawicy jej, a w lewicy jej bogactwa i zacność.

17Drogi jej rozkoszne, i wszystkie ścieszki jej spokojne.

18Drzewem żywota jest tym, którzyby się jej chwycili; a którzy się jej trzymają, są błogosławionymi.

19Pan mądrością ugruntował ziemię, a roztropnością umocnił niebiosa.

20Umiejętnością jego rozstąpiły się przepaści, a obłoki rosą kropią.

21Synu mój! niech to nie odstępuje od oczów twych: strzeż prawdziwej mądrości i roztropności;

22I będą żywotem duszy twojej, a ozdobą szyi twojej.

23Tedy będziesz chodził bezpiecznie droga twoją, a noga twoja nie potknie się.

24Jeźli się układziesz, nie będziesz się lękał; a gdy się uspokoisz, wdzięczny będzie sen twój.

25Nie ulękniesz się strachu nagłego, ani spustoszenia bezbożników, gdy przyjdzie.

26Albowiem Pan będzie ufaniem twojem, a nogi twojej będzie strzegł od samołówki.

27Nie zbraniaj się dobrze czynić potrzebującemu, gdy cię na to stanie, abyś dobrze czynił.

28Nie mów bliźniemu twemu: Idź, a wróć się, a jutroć dam; gdyż to masz u siebie.

29Nie knuj złego przeciwko bliźniemu twemu, gdyż on z tobą dowiernie mieszka.

30Nie wadź się z człowiekiem bez przyczyny, jeźliżeć nic złego nie wyrządził.

31Nie zajrzyj mężowi gwałt czyniącemu, a nie obieraj żadnej drogi jego.

32Albowiem przewrotny jest obrzydliwością przed Panem; ale z szczerymi tajemnica jego;

33Przeklęstwo Pańskie jest w domu niezbożnika; ale przybytkowi sprawiedliwych błogosławi,

34Ponieważ on szydzi z pośmiewców, ale pokornym łaskę daje.

35Mądrzy dziedzicznie sławę osiędą, ale głupi odniosą zelżywość.