Polish Biblia Gdanska (1881) 1Nie nam, Panie! nie nam, ale imieniowi twemu daj chwałę dla miłosierdzia twego, i dla prawdy twojej. 2Czemuż mają mówić poganie: Gdzież teraz jest Bóg ich? 3Wszakże Bóg nasz jest na niebie, czyniąc wszystko, co mu się podoba. 4Ale bałwany ich są srebro i złoto, robota rąk ludzkich. 5Usta mają, a nie mówią; oczy mają, a nie widzą. 6Uszy mają, a nie słyszą; nozdrze mają, a nie wonieją. 7Ręce mają, a nie macają; nogi mają, a nie chodzą, ani wołają gardłem swojem. 8Niech im podobni będą, którzy je czynią, i wszyscy, którzy w nich ufają. 9Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich. 10Domie Aaronowy! ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem, i tarczą ich. 11Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich. 12Pan będzie pamiętał na nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraelskiemu, będzie błogosławił domowi Aaronowemu. 13Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, małym i wielkim. 14Rozmnoży was Pan, was i synów waszych. 15Błogosławieniście wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię. 16Niebiosa są niebiosa Pańskie; ale ziemię dał synom ludzkim. 17Umarli nie będą chwalili Pana, ani kto z tych, co zstępują do miejsca milczenia. 18Ale my będziemy błogosławili Panu, odtąd aż na wieki. Halleluja. |