1RABbe övgüler sun, ey gönlüm!
Ya RAB Tanrım, ne ulusun!
Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

2Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün.
Gökleri bir çadır gibi geren,

3Evini yukarıdaki sular üzerine kuran,
Bulutları kendine savaş arabası yapan,
Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

4Rüzgarları kendine haberci,
Yıldırımları hizmetkâr eden sensin. eden sensin›› ya da ‹‹Meleklerini rüzgarlar, hizmetkârlarını ateş alevleri yapan sensin››.

5Yeryüzünü temeller üzerine kurdun,
Asla sarsılmasın diye.

6Engini ona bir giysi gibi giydirdin,
Sular dağların üzerinde durdu.

7Sen kükreyince sular kaçtı,
Göğü gürletince hemen çekildi.

8Dağları aşıp derelere aktı,
Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

9Bir sınır koydun önlerine,
Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

10Vadilerde fışkırttığın pınarlar,
Dağların arasından akar.

11Bütün kır hayvanlarını suvarır,
Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

12Kuşlar yanlarında yuva kurar,
Dalların arasında ötüşürler.

13Gökteki evinden dağları sularsın,
Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

14Hayvanlar için ot,
İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin;
İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

15Yüreklerini sevindiren şarabı,
Yüzlerini güldüren zeytinyağını,
Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

16RABbin ağaçları,
Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

17Kuşlar orada yuva yapar,
Leyleğin evi ise çamlardadır.

18Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı,
Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

19Mevsimleri göstersin diye ayı,
Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

20Karartırsın ortalığı, gece olur,
Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

21Genç aslan av peşinde kükrer,
Tanrıdan yiyecek ister.

22Güneş doğunca
İnlerine çekilir, yatarlar.

23İnsan işine gider,
Akşama dek çalışmak için.

24Ya RAB, ne çok eserin var!
Hepsini bilgece yaptın;
Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

25İşte uçsuz bucaksız denizler,
İçinde kaynaşan sayısız canlılar,
Büyük küçük yaratıklar.

26Orada gemiler dolaşır,
İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

27Hepsi seni bekliyor,
Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

28Sen verince onlar toplar,
Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

29Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,
Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

30Ruhunu gönderince var olurlar,
Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

31RABbin görkemi sonsuza dek sürsün!
Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

32O bakınca yeryüzü titrer,
O dokununca dağlar tüter.

33Ömrümce RABbe ezgiler söyleyecek,
Var oldukça Tanrımı ilahilerle öveceğim.

34Düşüncem ona hoş görünsün,
Sevincim RAB olsun!

35Tükensin dünyadaki günahlılar,
Yok olsun artık kötüler!
RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
RAB'be övgüler sunun!