1Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

2Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

3Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

4Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

5Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

6Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

7Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

8Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

9Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

10Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

11Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

12Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

13Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

14Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

15Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

16Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

17Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

18Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

19Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

20Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

21Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

22Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

23Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

24Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

25Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

26Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

27Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością , a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

28Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

29Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

30Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

31Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.